.
صفحه اصلي آرشيو جستجو پيوند ها تماس با ما
 
آخرین عناوین
تهدید جنگل‌های سوادکوه با شهرک صنعتی بشل

رئیس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران در واکنش به تغییر کاربری 200هکتار از جنگل‌های سوادکوه با هدف توسعه شهرک صنعتی بشل گفت: «هرچند راه توسعه صنعت در مازندران با نیات خیرخواهانه توأم است اما از آنجا که توسعه شهرک صنعتی بشل همخوان و سازگار با طبیعت شمال نیست تحت هر عنوان و با هر توجیهی که باشد مغایر با توسعه پایدار و مصالح ملی است.»

به گزارش شمال نیوز به نقل از همشهری، بنا به مصوبه سفر استانی سال89 هیأت دولت به مازندران قرار است 200هکتار دیگر از عرصه‌های جنگلی سوادکوه واقع در پنج‌کیلومتری قائم‌شهر با تغییر کاربری برای توسعه شهرک صنعتی بشل اختصاص یابد.

دکتر محمد امینی افزود: «کشاورزی باید محور توسعه هرگونه صنعتی در شمال کشور باشد. مقام معظم رهبری هم طی دو سفرشان به مازندران با اشاره به‌وجود دریا و جنگل تأکید کردند که وقتی دریا و جنگل وجود دارد نباید بیکاری وجود داشته باشد. ایشان دستور اکید دادند که از این دو ظرفیت (دریا و جنگل) در کنار بخش کشاورزی برای توسعه، عمران، امنیت غذایی و اشتغال استفاده شود. وقتی فرمایشات ایشان محور برنامه‌ها قرار بگیرد باید صنایعی که در شمال راه‌اندازی می‌شود باعث احیا، توسعه و بهره‌برداری از منابع طبیعی شود به‌گونه‌ای که اصل ذخایر و طبیعت مصون بماند.»

این عضو هیأت علمی تحقیقات منابع طبیعی با تأکید بر اینکه هر صنعتی که باعث احیا و توسعه منابع طبیعی شود در راستای توسعه پایدار و همسو با مصالح کشور است، تصریح کرد: «متأسفانه در حال حاضر در بسیاری از شهرک‌های صنعتی شمال کشور، صنایعی چون یخچال‌سازی‌، ایرانیت‌سازی‌، تولید پلاستیک، تولید قطعات الکتریکی و خودروسازی فعال است که هیچ سازگاری با طبیعت شمال ندارد.»

وی در ادامه گفت: «ما در شمال کشور صنایعی همسو با بخش کشاورزی داریم که در حال حاضر ضعیف شده‌اند. برای نمونه صنایع نساجی، صنایع چوب، کارگاه‌های کوچک نجاری، کارگاه‌های سلولزی، صنایع روغنی و صنایع‌دستی صنایعی هستند که در بازار رقابت از چرخه اقتصادی حذف یا دچار ضرر و زیان شده‌اند. تقویت این صنایع می‌تواند از یک سو، تحولی در اشتغال ایجاد کند و از سوی دیگر، باعث حفظ منابع طبیعی شود.»

صنایع ناسازگار با طبیعت

درحالی‌که کارشناسان و منتقدان نسبت به تغییر کاربری و احداث صنایع ناسازگار با طبیعت شمال هشدار می‌دهند بررسی‌های همشهری نشان می‌دهد بنا به تصمیمات مدیریتی استان مازندران، توسعه شهرک صنعتی بشل از توابع شهرستان سوادکوه در دستور کار قرار گرفته است. این در حالی است که فعالیت این شهرک بیش از 10سال است که با واگذاری بخشی از غنی‌ترین جنگل‌های شمال کشور آغاز شده و طی سال‌های اخیر تعداد زیادی از درختان جنگلی در محدوده واگذاری شهرک با مجوز اداره کل منابع طبیعی استان و با توجیه فعالیت واحدهای تولیدی آن قلع‌ و ‌قمع شده است اما آنچه جای تامل دارد اینکه بنا به شواهد موجود بسیاری از واحدهای تولیدی موجود در این شهرک فاقد فعالیت هستند.

مقایسه عکس‌های هوایی و تصاویر ماهواره‌ای مربوط به سال‌های1345 و 1389به روشنی تغییر بافت طبیعی و جنگل‌های منطقه را نشان می‌دهد. این تصاویر نشان می‌دهد که بیش از 200هکتار از جنگل‌های منطقه در اجرای پروژه شهرک صنعتی بشل تغییر کاربری داده‌اند. این در حالی است که به استناد ماده قانون حفظ و حمایت از منابع طبیعی و ذخایر جنگلی مصوب 2/7/71، واگذاری جنگل‌ها و بیشه‌های طبیعی به‌طور مطلق ممنوع اعلام شده است با وجود این، تغییر کاربری عرصه‌های جنگلی همچنان ادامه دارد و با همین رویکرد و برخلاف تمام قوانین و معیارهای زیست‌محیطی، مدیران بخش صنعت استان با توجیه اشتغال‌زایی و توسعه صنعتی، الحاق بخش دیگری از جنگل‌های اطراف شهرک صنعتی بشل را به محدوده موجود شهرک درخواست کرده‌اند و منابع طبیعی استان نیز به‌طور ضمنی با این درخواست موافقت کرده است.

ضرورت تدوین طرح آمایش سرزمین

کارشناسان و منتقدان منابع طبیعی معتقدند که در نبود برنامه جامع آمایش سرزمین، برخی بی‌توجه به پیامدهای ناگوار زیست‌محیطی، راه‌اندازی و جانمایی واحدهای صنعتی و تولیدی ناهمسو با طبیعت را در دل غنی‌ترین جنگل‌های نیمکره‌ شمالی کره زمین (جنگل‌های هیرکانی در شمال کشور) پیگیری و برآن اصرار می‌کنند. نگاهی به صنایع مختلف در خطه سرسبز شمال نشان از این واقعیت دارد که آنچه امروز تحت عنوان راه‌اندازی صنعت در سه استان سرسبز شمال دنبال می‌شود در واقع نه‌تنها باعث اشتغال‌زایی در این استان‌ها نمی‌شود که در دراز مدت باعث تخریب طبیعت و نابودی ذخایر ارزشمند جنگلی می‌شود. برای نمونه در نبود طرح جامع آمایش سرزمین در استان مازندران پروژه‌های متعددی به اجرا در آمده که نه‌تنها سازگار با طبیعت نیست که زیست‌بوم‌های منحصر‌به‌فرد این بخش از سرزمین را به‌شدت تهدید می‌کند. احداث مسیر برق فشار قوی، احداث جاده‌های ارتباطی، اجازه استخراج و اکتشاف معادن، احداث سدها، احداث مسیرهای انتقال نفت و گاز و واگذاری اراضی برای ایجاد شهرک‌های صنعتی ازجمله پروژه‌هایی است که با‌ارزش‌ترین رویشگاه‌های جنگلی کشور را با خطر جدی مواجه کرده است. بر این اساس از دولت انتظار می‌رود با تجدید نظر در مصوبه سفر استانی سال 89به مازندران، واگذاری 200هکتار دیگر از عرصه‌های جنگلی سوادکوه برای توسعه شهرک صنعتی بشل را لغو کند.


ایمیل مستقیم :‌ info@shomalnews.com
شماره پیامک : 5000592323
 
working();
نظرات خوانندگان :

نا شناس 14 آذر 1391
شركت هاي بهره بردار چوب، پدر جنگل ها را در آورده اند ،فكر نمي كنم اينقدر حرفي باشد وتازه اين حداقل موجب اشتغال جوانان مي شود و سهم بري اش بيشتر از چند نفر است.
نا شناس 14 آذر 1391
به دامداران منطقه سوادكوه اعلام شد كه طرح خروج دام از جنگل بايد انجام بشه و همه شما به يك مكاني به نام مجتمع دامداران (بشل سوادكوه) منتقل مي شين. گفتن اين منطقه بهترين مكان براي چراگاه دام و همچنين مرتع خوبيه، احداث جاده ، زيرساخت ها، سيستم فاضلاب مجهز ، دامپزشكي مجهز، جايگاه شير ، واحدهاي مجهز دامداري براي هر دامدار به طور مجزا در اختيار دامدار قرار گرفت. انصافا همه اين موارد محيا شده بود. چند سالي دامداران از اين مكان استفاده كردند. بعدش اومدن گفتند اين مكان بهترين جا براي شهرك صنعتيه ،آبرساني ، شبكه برق رساني،گاز رساني ، از همه مهمتر صد ها وام ميلياردي به سرمايه گذارا دادن تا مثلا كارخانه بزنن. آخه كدوم عقل سالم ميگه يه منطقه بهترين مكان دامداري هست ، بعدش بيان بگن نه بهترين منطقه برا صنعت هستش. اون موقعي كه دامداري بود ما از آب رود خانه اي كه از جنگل مي گذشت براي چايي استفاده مي كرديم، به خدا الآن همون آب اونقدر كثيف شده كه حتي حيوانات هم نمي تونن ازش استفاده كنند. خدا لعنت كنه كسني رو كه متولي امر هستن و با نظرات غير كارشناسي دارن خيانت مي كنن. اون 2 تا فازي رو كه زدند چقدر اشتغال داشته كه حالا بخوان فاز سوم رو بزنن. برين تحقيق كنين ببينين چند درصد اون كارخانه جات الان فعال هستن. به خدا كمتر از 10 درصد. شهركي كه اسمش بشله ببينين چند تا بشلي اونجا كار ميكنن. كمتر از انگشتان 2 دست. وقتي مسئولين ما با رابطه بيان بالا بشن مدير بيشتر از اين نمي شه انتظار داشت.
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ماست..... آنچه البته به جايي نرسد فرياد است.
علي اكبر ابراهيمي بشلي
نا شناس 14 آذر 1391
چشم مهندس نوبخت روشن چهارتا دامدار بیچاره دارن توی جنگل با جان کندن زندگی میکنن بهشون گیر میدن ولی شرکتهای بهره بردار دارند جنگل را غارت میکنن گرفتن رشوه توسط مامورین منابع طبیعی بیداد مبکند هرروز به بهانه تازه مزاحم دامدار میشن مگه قانون تصویب نشد عدم خروج دام از جنگل چرا هر روز مامور جنگلبانی تن مردم را مل لرزاند. چرا فقط به سوادکوه وبندپی گیر داده چون ساری وشرق خودش و معاون سیاسی ، غرب هم قرق استاندار ومشایی است فقط مانده چندتا بخش کوچک این وسط مثل لفور و بندپی که هرروز دوربین بدست داره فیلم می گیره که بگه لنگر جزء مازندران نیست ییلاقی که زمینش تا متری خداتومان فروخته می شود ولی چراکسی مانع ساخت وسازش نمی شود چون ویلاسازانش پول دارای مرکز استان و مدیران ساروی اند و.....

ارسال نظر :
پاسخ به :





نام : پست الکترونیک :
حاصل عبارت روبرو را وارد نمایید :
 
working();

« صفحه اصلي | درباره ما | آرشيو | جستجو | پيوند ها | تماس با ما »
هرگونه نقل و نشر مطالب با ذكر نام شمال نيوز آزاد مي باشد

سامانه آموزش آنلاین ویندی
Page created in 0.094 seconds.